της Άλκηστης Ζαλοκώστα
Θυμάμαι σαν ανάμνηση, το κάτι να γυαλίζει θέλεις πάντα και ας θυμίζει.. μέσα στον κικεώνα της εφηβείας σαν ένα βάλσαμο στην ψυχή. Ευτυχώς που υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Βασίλη Καζούλη, τον οποίον δεν γνώριζα προσωπικά, όμως η μουσικη του, οι στίχοι του, και η ερμηνεία, είναι ένα χάδι στην ψυχή μου. Και όχι μόνο στη δική μου, 11 εκατομμύρια προβολές εχει στο ytube το κάτι να γυαλίζει.
Με τον Βασίλη, κάναμε μια όμορφη συνέντευξη, μου μίλησε για τα ερεθίσματά του, για το πως ασχολήθηκε με τη μουσική και πολύ καλά έκανε, αν και απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, για τον τεράστιο Βασίλη Σπανουδάκη και τον Νιόνιο μας τον Διονύση Σαββόπουλο, που τον στήριξαν στα πρώτα του βήματα, για την σοφή συμβουλή που του είχε δώσει ο πατέρας του και άλλα όμορφα πράγματα.
Γιατί σε έναν κόσμο που διαρκως αλλάζει, ότι αγγίζει την καρδιά μας παραμένει σταθερό, όπως ο ”μοναχικός” μα τόσο αγαπητός καβαλάρης, Βασίλης Καζούλλης…
Βασίλη είσαι ο τραγουδιστής της καρδιάς μου των νεανικών μου χρόνων. Το ”κάτι να γυαλίζει”, είναι το αγαπημένο μου. Πως έχεις καταφέρει να κρατήσεις την διαχρονικότητά σου, ενώ είσαι τόσο χαμηλών τόνων ως άνθρωπος;
Ευχαριστώ! Εγραφα χωρίς πολλή σκέψη, αλλά με την αλήθεια το αίσθημα και την φαντασία μου. Οτι αγαπάς και είσαι, βγαίνει μέσα στα τραγούδια.
Όλες οι μουσικές, οι χαρές, οι λυπες και η ίδια η ζωη εκφράζονται με έναν προσωπικό τροπο. Αυτη η καταγραφή και δημιουργία φαίνεται πως αντιπροσωπεύει κι άλλους ανθρώπους.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν όλη αυτή η πορεία; Ποιος σε βοήθησε στα πρώτα σου βήματα;
Εύκολη γατί κάνω κάτι που αγαπώ!
Δύσκολη γιατί δεν μπορούσα τα πρακτικά θέματα γύρω από αυτό. Προσπαθεια να υπάρχεις στο χώρο που σου υποβάλει συνηθως τη νοοτροπία κι αισθητική του, ενώ εσύ θες να είσαι ο εαυτός σου.
Οφειλω σε δυο ανθρώπους που θαυμάζω και σαν καλλιτέχνες. Τον Διονύση Σαββόπουλο που με παρουσίασε στην εκπομπή “ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ” σαν νέο τραγουδοποιό και το Σταμάτη Σπανουδάκη, που μου συστησε τον παραγωγό του Άγγελο Σφακιανάκη και ηχογραφήσαμε τον πρώτο μου δίσκο.
Ακολουθεί η πρώτη εμφάνιση του Βασίλη Καζούλη στην εκπομπή ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, το μακρινό 1987..
Είναι αλήθεια ότι είσαι απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, ασχολήθηκες ποτέ με τα οικονομικά αλήθεια;
Πήρα το πτυχίο αλλά δεν έτυχε να ασχοληθώ με αυτό καθόλου.Οταν απολύθηκα από φαντάρος, άρχισα να παίζω σε διάφορους χώρους και αργότερα μπήκα στη δισκογραφία.
Πως εμπνέεσαι για τα τραγούδια σου; Πως προέκυψαν τα τραγούδια Φανή και Άννα δεν ήμουν εγώ για αεροπλάνα για παράδειγμα;
Η ”Φανή” είναι απ τα πρώτα τραγουδια που έγραψα, έχοντας στο νου μου ένα κορίτσι
Οι εικόνες είναι από τα φοιτητικά μου χρόνια (γραμμή Βικτωρια-Πειραιά κτλ).Το ”αεροπλάνα”, άρχισα να το γράφω όταν ημουνα φαντάρος στην αεροπορία και το ολοκλήρωσα αργότερα.
Εξου και το ρεφρέν, Άννα δεν ήμουνα εγώ γι αεροπλάνα….
Μίλησε μου για την συμβουλή που σου είχε δώσει ο πατέρας σου. Ως τραγουδοποιός αισθάνεσαι αυτό που λέμε «μοναχικός καβαλάρης»;
Ο τραγουδοποιός έτσι κι αλλιώς είναι μοναχικος
Μονος γράφω τη μουσική, το στίχο κι επιλέγω πως θα το ντυσω με ήχους, όργανα και ρυθμό. Ομως είμαι μοναχικός και της παρέας παραληλα. Ετσι από παιδί. Αυτο που θελουμε όλοι είναι να μας καταλαβαίνουνε και να μας νιώθουνε.
Οταν δεν το βρίσκω αποτραβιεμαι. Αλλά κι αυτό θέλει αρχοντιά κι όχι μιζέρια. Γι αυτό κι ο πατέρας μου μου είχε πει, χόρευε μοναχός κι όσο θέλεις πήδα!
Που μπορούμε να σε απολαύσουμε αυτόν τον καιρό;
Για λίγα Σάββατο είμαι στο ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Club, μαζί με τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ και την ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΝΙΑΚ. Μετα θα αρχίσω να παίζω σε επαρχίες και σποραδικά, αν τύχει, σε χώρους της Αθηνας.
Τι μήνυμα θα έστελνες στους νέους μουσικούς και τους ονειροπόλους;
Να μην σταματήσουν να ονειρεύονται,αλλά να πατάνε στη γη!
