της Άλκηστης Ζαλοκώστα
Τι να πω για αυτό το πλάσμα την αεικίνητη Κατερίνα Μπιλάλη ηθοποιό και θεατρολόγο. Γνωρίστηκα μαζί της κάνοντας σωματικό θέατρο, και είναι μια απίστευτη εμπειρία να αντιλαμβάνεσαι τον τρόπο που μιλά το σώμα.
Πάνω από όλα όμως η Κατερίνα είναι ένας άνθρωπος που δεν χαρίζεται, ανήσυχη διαρκώς, απεχαθάνεται τον ωχαδελφισμό, λέει τα πράγματα με το όνομά τους, και προσφέρει, καθώς εκεί κρύβεται το μυστικό που την κάνει να μοιάζει με μικρό κοριτσάκι.
Είχα πεισθεί ότι ήθελα να γίνω γιατρός και ακολουθούσα κάθε ενέργεια που οδηγούσε εκεί, όμως το σώμα μου αντέδρασε, ΜΕ λιποθυμικά επεισόδια συνοδευόμενα από βουλιμικές ή ανορεξικές κρίσεις.
Η Κατερίνα εξομολογείται τις κρίσεις που ξέσπασαν στο σώμα της, όταν νόμιζε ότι έπρεπε να γίνει γιατρός, και τα λιποθυμικά επεισόδια.Βλέπετε το σώμα μιλάει πάντα και πρέπει να το ακούμε.. για τις δυσκολίες του επαγγέλματος του ηθοποιού και πολλά άλλα που αξίζει να διαβάσετε αυτή τη συνέντευξη. Κυρίως για τα υπέροχα μηνύματα που στέλενει…
ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
Μίλησε μου για το σωματικό θέατρο. Τι είναι, πως γίνεται και τι οφέλη έχει;
Ας το πάρουμε από την ανάποδη…θέατρο χωρίς σώμα δεν υφίσταται και σύμφωνα με τη μεταβατική ιδιότητα, αφού το θέατρο είναι μια ιεροτελεστία και η ιεροτελεστία τελείται με την πρωταρχική συμμετοχή του σώματος, άρα και στο θέατρο το σώμα έχει πρωτεύοντα ρόλο.
Οπότε η εκπαίδευση ενός ηθοποιού ή κάποιου που θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο, είναι σημαντικό να συμπεριλαμβάνει την καλλιέργεια της σωματικής αντιληπτικότητας. Μέσα από μια σειρά ασκήσεων συνειδητοποίησης των δυνατοτήτων και των ορίων της ατομικής σωματικότητας, της αλληλεπίδρασης με το σκηνικό περιβάλλον και της αλληλόδρασης με άλλα σώματα, διευκολύνεται η διαδικασία εξερεύνησης του ρόλου αλλά, αναπόφευκτα, καλλιεργείται και η καλύτερη γνώση και ανακάλυψη του ίδιου σου του εαυτού.
Σ’ αυτό το αποτέλεσμα έχω καταλήξει μετά από εικοσιτρία χρόνια συνεχούς παρουσίας στη θεατρική σκηνή και γι’ αυτό έχω φτιάξει ένα ασκησιολόγιο και έναν δρόμο για την κατάκτηση της σωματικής θεατρικότητας, το οποίο διδάσκω κάνοντας σεμιναριακά μαθήματα στον πολυχώρο του Στέλιου Καλαθά+αίσθημα.
Ο καινούργιος κύκλος ξεκινάει στις 7 Οκτωβρίου 2023, με στόχο την εφαρμογή των διδασκόμενων πρακτικών με την υλοποίηση μιας παράστασης.
”ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ ”
Kατερίνα με το χέρι στην καρδιά πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του ηθοποιού; Περιέγραψε μου τις πιο δύσκολες στιγμές σου.
Είναι εκ φύσεως σκληρή δουλειά όταν μένεις άνεργος δυο φορές τον χρόνο και όταν η τέχνη, γενικώς, είναι τόσο υποκειμενική. Πόσες φορές δεν έχετε βρεθεί σε μια συζήτηση για μια παράσταση ή για έναν ηθοποιό, όπου υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις.
Η έκθεση στην κρίση όλων, ειδημόνων ή μη, είναι, από μόνη, της τρομακτική και ειδικά όταν εξαρτάται από αυτήν η επιβίωσή σου. Έχω περάσει πολλές δυσκολίες και είχαν σχέση με την άσκηση εξουσίας, με την εκμετάλλευση του νεανικού ενθουσιασμού και με την μη ύπαρξη ενός προστατευτικού πλαισίου. Όλα αυτά, φυσικά, είναι μόνο οι τίτλοι, κάτω από τους οποίους υπάρχουν δεκάδες ιστορίες.
Όμως, νιώθω πολύ τυχερή που δεν έμεινα ούτε μία χρονιά εκτός σκηνής, εκτός από τα δύο χρόνια που γέννησα την κόρη μου, και έχω αξιωθεί να δημιουργήσω, μαζί με τον Κωνσταντίνο Κυριακού, μια τόσο πετυχημένη θεατρική ομάδα την THEARTES.
Ήθελες από μικρό παιδί να ασχοληθείς με την υποκριτική; Μίλησε μου για την διαδρομή σου.
Στην εφηβεία πρωτοένιωσα την ανάγκη μιας τέτοιου είδους έκφρασης αλλά όπως μου ήρθε έτσι μου έφυγε, αφού εκείνη την εποχή έχασα τον μπαμπά μου και η μαμά μου δεν ήθελε να το ακούει. Ακολούθησα τελείως άλλους δρόμους πηγαίνοντας για Ιατρική στην Ιταλία. Και μιας και μιλήσαμε για σώμα προηγουμένως, αποδείχθηκε στην περίπτωση μου ότι το σώμα δεν λέει ποτέ ψέματα. Είχα πεισθεί ότι ήθελα να γίνω γιατρός και ακολουθούσα κάθε ενέργεια που οδηγούσε εκεί, όμως το σώμα μου αντέδρασε, σωματοποιώντας την ενδόμυχη μη επιθυμία μιας ιατρικής καριέρας, πάθαινα, χωρίς υποτίθεται λόγο, λιποθυμικά επεισόδια συνοδευόμενα από βουλιμικές ή ανορεξικές κρίσεις.
Γύρισα πίσω στην Ελλάδα και με τη στήριξη της οικογένειάς μου και του συντρόφου μου, μετά από αρκετά χρόνια, και αφού πέρασα στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, κατάφερα να ξεπεράσω το σοκ. Θα έλεγα ότι δεν πρέπει να προσπερνάμε τις επιθυμίες της ψυχής μας γιατί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το σώμα θα πει την αλήθεια.
Είσαι αεικίνητη και πάντα δημιουργική. Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό;
Έχουμε μπροστά μας έναν πολύ πλούσιο θεατρικό χειμώνα. Αυτόν τον καιρό έχουμε ξεκινήσει με ενθουσιασμό πρόβες με την ομάδα μας THEARTES για την προετοιμασία ενός θεατρικού αναλογίου στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ αναλόγιο, με το εξαιρετικό έργο της Νίνας Ράπη «Είχε η Περσεφόνη το σύνδρομο της Στοκχόλμης;», το οποίο θα παρουσιαστεί στο θέατρο Σταθμός την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου.
Στη συνέχεια θα επαναληφθεί, μετά την περσινή επιτυχία, η παράσταση Ay, Carmela, η οποία θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Μεταξουργείο. Επειδή όμως είχε μεγάλη επιτυχία και εκτός Αθηνών, 21 και 22 Οκτωβρίου θα παιχτεί στο θέατρο Όροφως στην Πάτρα, θα ξαναπαιχτεί στη Θεσσαλονίκη στις 24, 25 κι 26 Νοεμβρίου στο θέατρο Sureal και ξανά στα Ιωάννινα μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων στο θέατρο Actina.
Αυτή τη χρονιά η ομάδα μας επιχορηγήθηκε από το υπουργείο πολιτισμού, οπότε και θα παρουσιάσουμε μια πρωτότυπη επιθεώρηση με τίτλο «Το μποστάνι του Μποστ» πάνω σε άγνωστα κείμενα του Μποστ και μουσική Λουκιανού Κηλαϊδόνη, από τις 11 Μαρτίου, στο θέατρο Μεταξουργείο.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΔΕΝ ΜΑΡΑΖΩΝΕΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
Μέσα σ’ αυτό τον πυρετό ετοιμάζουμε με αγάπη και μια παράσταση για εφήβους σε κείμενο του Κωνσταντίνου Κυριακού. Προς το παρόν αυτά…
Κατερίνα, δεν θα πούμε την ηλικία σου, αλλά θα πούμε ότι μοιάζεις με μικρό κοριτσάκι. Που βρίσκεται το μυστικό της νεότητας;
Δεν υπάρχει κανένα μυστικό. Είναι πασίγνωστος ο τρόπος που μπορείς να διατηρήσεις το σώμα και το πνεύμα σου σε εγρήγορση ώστε να μην μαραζώσεις σωματικά και πνευματικά. Πολλοί συνομήλικοί μου, μένουν έκπληκτοι με το γεγονός ότι δεν έχω ακόμα παραδώσει τα όπλα και παλεύω για έναν καλύτερο κόσμο με μεθόδους, πολλές φορές, ακτιβιστικές.
Τους είναι αδιανόητο το γεγονός ότι αντί να συμβιβαστώ και να αποδεχτώ αυτόν τον κόσμο όπως είναι υιοθετώντας τον ωχαδελφισμό, κάνω πράγματα που κάνουν οι «νέοι», δηλαδή το αυτονόητο, να αντιστέκομαι στις προφανείς αδικίες προσφέροντας, όσο μπορώ και απαλύνοντας τον πόνο του άλλου είτε μέσα από το θέατρο, είτε με κοινωνική προσφορά σε ευάλωτες ομάδες.
Kατά καιρούς δεν έχεις μασήσει τα λόγια σου, ενώ σε πρόσφατη συνέντευξη σου είπες ότι έχουν σταματήσει να σε καλούν στην τηλεόραση γιατί.
Η σχέση μου με την τηλεόραση δεν ήταν και ποτέ αυτή που, εν δυνάμει, θα μπορούσε. Δεν έχω καταλάβει ακόμα ποιο είναι το εμπόδιο αλλά σίγουρα δεν μένω σ’ αυτό. Προχωράω δυναμικά εστιάζοντας στις δημιουργικές προκλήσεις που μου δίνονται απλόχερα στον χώρο του θεάτρου. Άλλωστε με περηφάνια θεωρώ τον εαυτό μου, θεατρίνα.
ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟΥς ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ
Τι θεωρείς ότι πρέπει να αλλάξει στο επάγγελμα του ηθοποιού, ώστε οι νέοι που θέλουν να ασχοληθούν να μην απογοητεύονται, τουναντίον να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος;
Πάντως σίγουρα όχι η υποβάθμιση των πτυχίων μας, η οποία θεσπίστηκε μόλις πριν λίγους μήνες. Αντιθέτως, χρειάζεται να αναγνωριστεί η πολύ σημαντική δουλειά που γίνεται στις διακεκριμένες δραματικές σχολές και να υπάρχει μια σύνδεση με το επαγγελματικό θεατρικό πεδίο, ώστε οι απόφοιτοι να απορροφώνται στην αγορά εργασίας με αξιοπρεπείς οικονομικές απολαβές.
Δυστυχώς, στο βωμό του χρήματος υπάρχει πολύ μεγάλη εκμετάλλευση των νέων καλλιτεχνών, οι οποίοι προκειμένου να εδραιωθούν στο καλλιτεχνικό στερέωμα, υποκύπτουν σε μισθούς πείνας. Για να αλλάξει αυτό, βέβαια, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία ενός ολόκληρου συστήματος και μόνο αν το απαιτήσουμε πολλοί, μπορεί να επιτευχθεί.
Θα ήθελα ένα μήνυμα για τα νέα παιδιά, αλλά και τα μεγαλύτερα!
Νομίζω ότι τα νέα παιδιά ξέρουν καλύτερα. Το μήνυμα στους υπόλοιπους είναι να προσπαθούμε να μην απογοητεύουμε τις προσδοκίες και τα όνειρα των νέων αλλά να ακολουθούμε τον παλμό, την αγωνιστικότητα, τις προοδευτικές ιδέες και τηριζοσπαστικότητα της νιότης, φτιάχνοντάς τους έναν κόσμο όμορφο, χωρίςανταγωνισμούς, αντιπαλότητες και αποκλεισμούς. Α ναι! Έχω και ένα μήνυμα για τους νέους:
