ΑΦΘΟΝΙΑ σημαίνει το να μη φθονείς. Πρόκειται για το α – (στερητικό ) και φθόνος. Δηλαδή όταν δεν φθονούμε, όταν δεν ζηλεύουμε κάποιον για ένα υλικό αγαθό ή ένα στοιχείο της προσωπικότητας του, έχουμε αφθονία! Προσωποποιήθηκαν από τους αρχαίους στην θεότητα αφθονία.
Τη μορφή αυτή που ζωγράφιζαν συνόδευαν και από διάφορα σύμβολα, με πιο κοινό το κέρας της Αμάλθειας, το οποίο η Θεά Αφθονία κρατούσε με το ένα ή τα δύο χέρια.
Άλλοτε απεικονίζεται κρατώντας στα χέρια της στάχια, που αποτελεί ένα πανάρχαιο σύμβολο αφθονίας και ευμάρειας.
Σε ορισμένα νομίσματα απεικονίζεται ένας άνδρας γονατισμένος στα πόδια μιας Θεάς που τον ραίνει με καρπούς και νομίσματα.
Το κέρας της Αμάλθειας
Ο μύθος με το κέρας της Αμάλθειας κυκλοφορεί σε δύο βασικές παραλλαγές.
Σύμφωνα με την πρώτη, η Αμάλθεια ήταν νύμφη, κόρη του Ωκεανού και αδελφή του Αχελώου. Η νύμφη λοιπόν έκρυψε τον νεογέννητο θεό Δία, για να τον γλιτώσει από τον Κρόνο, τον πατέρα που ‘’έτρωγε’’ τα παιδιά του.
Φυσικά έθρεψε το μωρό με γάλα για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, το οποίο εξασφάλιζε από μια κατσίκα που ζούσε δίπλα. Ως θήλαστρο χρησιμοποίησε ένα κέρας (κέρατο) της κατσίκας.
Για να γλιτώσει μάλιστα το βρέφος από την αναζήτηση του Κρόνου που επόπτευε γη, θάλασσα και ουρανό, η νύμφη Αμάλθεια τον έκρυψε ανάμεσα σε γη και ουρανό. Τον έβαλε σε μια κούνια που είχε κρεμάσει σε ένα ψηλό δένδρο.
Ο Αστερισμός του Αιγόκερω
Η δεύτερη εκδοχή του μύθου θέλει την Αμάλθεια να είναι κατσίκα. Μάλιστα η κατσίκα αυτή είχε σμίξει με τον Θεό Ερμή, και από την ένωση είχε προκύψει ο Πάνας, ένα πλάσμα που ήταν μισός άνθρωπος και μισός τράγος.
Corne_d’Abondance_Statue_Louis_XV_Reim
Από το γάλα της ίδιας κατσίκας έπιναν και ο Δίας και ο Πάνας. Ο Δίας στη συνέχεια ευλόγησε το κέρας, από το οποίο μπόρεσε να επιβιώσει κατά την βρεφική του ηλικία, κάνοντας το πηγή αγαθών που ξεχύνονταν σε απεριόριστη ποσότητα.
Όσο για την ίδια την κατσίκα την τοποθέτησε στον ουράνιο θόλο. Την βλέπουμε ακόμα και τώρα στον Αστερισμό του Αιγόκερω.
