Tα θαύματα της αρχαιότητας ήταν επτά με τα πέντε από αυτά να είναι ελληνικά δημιουργήματα. Το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, ο Κολοσσός της Ρόδου και ο Φάρος της Αλεξάνδρειας.
Το πρώτο από αυτά τα ελληνικά θαύματα ήταν το γιγάντιο άγαλμα του Δία, που κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 466-456π.Χ
Για μια περίοδο 800 ετών το χρυσελεφάντινο άγαλμα θεού, επρόκειτο για αριστούργημα τέχνης και τεχνικής, δέσποζε στο ναό της Ολυμπίας, και συγκέντρωνε χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο για να το θαυμάσουν.
Τόσο ο ναός που το φιλοξενούσε, έργο του Λίβωνα του Ηλείου, όσο και το ίδιο το άγαλμα έργο του ξακουστού Φειδία, ήταν πασίγνωστα, φημισμένα σε όλο τον ελληνικό κόσμο, και ακόμη πιο πολύ και στους λαούς που οι Έλληνες αποκαλούσαν βαρβάρους.
Το βάθρο του αγάλματος από γαλάζιο μάρμαρο Ελευσίνας, με πλουσιότατη γλυπτή διακόσμηση, είχε διατάσεις 1 μέτρο ύψος, 6,65 μέτρα μήκος και 10 μέτρα βάθος,
ενώ το ίδιο το επιβλητικό άγαλμα του Διός έφτανε μόνο του τα 13 ή 14 μέτρα ύψος
Μεγάλη ποικιλία από πολύτιμα υλικά χρησιμοποιήθηκαν για το αριστούργημα αυτό. Τα γυμνά μέρη του σώματος αποτελούνταν από τέλεια συναρμολογημένες πλάκες ελεφαντόδοντου, ενώ ο μανδύας του αποτελούνταν από ελάσματα χρυσού. Ο θρόνος ήταν εβένινος στολισμένος με επικολλημένα πετράδια, ελεφαντόδοντο, χαλκό, και ανάγλυφα σκαλίσματα. Από χρυσό ήταν τα σανδάλια του θεού και πολύτιμοι λίθοι ήταν ενσωματωμένοι στην πυκνή του γενειάδα.
Στο δεξί του χέρι κρατούσε την φτερωτή Νίκη από χρυσό και ελεφαντόδοντο και η γενική εμφάνισή του πρόσδιδε μια μεγαλοπρέπεια αξεπέραστη. Το πρόσωπο του θεού ήταν σύμφωνα με περιγραφές η αποθέωση της τέχνης του Φειδία και ενέπνεε δέος.
Το Μυστήριο με την καταστροφή του γιγαντιαίου αγάλματος του Διός
Η τύχη του μυθικού αγάλματος ήταν περιπετειώδης. Το 80 π.Χ λεηλατήθηκε από τον Σύλλα, το 393 ο Αλάριχος βασιλιάς των Γότθων το ξαναλεηλάτησε ή το κατέστρεψε. Το 426 το άγαλμα χωρίς πολύτιμα στολίδια πλέον, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Θεοδόσιο Β και το 475 καταστράφηκε από μια μεγάλη πυρκαγιά.
Μετά την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 393μ.Χ ο ναός του Δία στην Ολυμπία παράκμασε. Το 426 μ.Χ ο ναός πυρπολήθηκε και το άγαλμα καταστράφηκε ή κατατεμαχίστηκε και λεηλατήθηκε αν και οι συνθήκες ενδεχόμενης καταστροφής του είναι σχετικά άγνωστες.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Θεοδόσιος το 390 μ.Χ το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί τοποθετήθηκε μέσα στο Παλάτιο του Λαύσου, ενός Έλληνα χριστιανού ευνούχου, μαζί με άλλα σπουδαία έργα τέχνης όπου καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 475 μ. Χ παραμένοντας εκεί για 60 έτη.
Ενώ το ιερό της Ολυμπίας κατέρρεε από αμέλεια το άγαλμα αυτό που θεωρείται ως το μεγαλύτερο έργο της κλασσικής γλυπτικής χανόταν στην Βασιλεύουσα.
