Το λαμπερό και καυτό αστέρι της ημέρας, τον ήλιο, που δίνει φως και ζωή στη γη, οι αρχαίοι πίστευαν πως το οδηγούσε στον ουρανό από την Ανατολή έως την Δύση ο Θεός Ηλιος.
Το οδηγούσε μάλιστα σε ένα άρμα με τέσσερα φτερωτά άλογα. Την γυναίκα του την έλεγαν Κλυμένη και τον γιο του Φαέθοντα.
Ο Φαέθοντας ωστόσο ζήλευε που έβλεπε τον πατέρα του κάθε πρωί να κάνει αυτό το συναρπαστικό ταξίδι και ήθελε να το κάνει και αυτός.
-Άφησε με πατέρα του έλεγε
– Είσαι μικρός ακόμα γιε μου του απαντούσε.
Και πράγματι αυτό το ταξίδι δεν ήταν καθόλου εύκολο. Τα άλογα ήταν άγρια και ατίθασα, και χρειαζόντουσαν δυνατό και έμπειρο χέρι. Αλλοίμονο αν τα άλογα δεν ακολουθούσαν την κανονική πορεία. Αυτό θα σήμαινε την καταστροφή της γης.
Και ήταν μεγάλη η ευθύνη που είχε αναλάβει ο πατέρας Ήλιος απέναντι στον Δία.
Μα ο Φάεθοντας σαν νέος που ήταν δεν μπορούσε μήτε τον κίνδυνο να φανταστεί, μήτε να καταλάβει την αυστηρότητα του πατέρα του.
Μια μέρα λοιπόν παραφύλαξε και πήγε να ανέβει στο άρμα. Στην αρχή ο Φαέθοντας που τράβηξε με ορμή τα χαλινάρια και βρέθηκε στον ουρανό μέθυσε από τη χαρά του.
Τι όμορφα που είναι εδώ πάνω ! φώναξε
Σύντομα όμως τα άλογα που δεν άργησαν να καταλάβουν ότι τα χέρια που κρατούσαν τα χαλινάρια δεν ήταν έμπειρα και δυνατά, άλλαξαν αμέσως πορεία.
Τι και αν ο Φαέθοντας προσπάθησε να τους αλλάξει πορεία. Τα άλογα δεν υπάκουαν. Την μια ανέβαιναν ψηλά πολύ ψηλά και οι ακτίνες του ήλιου άρχισαν να μην ζεσταίνουν την γη, και το νερό πάγωσε, τα δέντρα μαράθηκαν και οι άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν.
Την άλλη κατέβαιναν κάτω χαμηλά, με τις θερμές ακτίνες να σκορπούν την λάβα στη γη, τα νερά να εξατμίζονται και οι άνθρωποι να καίγονται.
Palazzo_Comunale,_coat_of_arms_
Ψηλά από τον ουρανό ο Δίας είδε την τρελή πορεία και αναγκάστηκε να στείλει ένα κεραυνό στον άτυχο νέο για να σταματήσει την καταστροφή.
Τα άλογα σαν έμειναν μόνα τους στο άρμα πλησίασαν την γη αρκετά και η γη άρπαξε φωτιά. Ο Δίας μπροστά στον κίνδυνο του αφανισμού έριξε έναν κατακλυσμό και η γη σώθηκε.
Ο Θεός Ηλιος έφτασε εκείνη την ώρα και έπιασε τα χαλινάρια με τα στιβαρά του χέρια.
Κοντά στον νεκρό Φαέθοντα έτρεξαν οι αδερφές του Ηλιάδες και άρχισαν να θρηνούν. Τα δάκρυα τους έγιναν κεχριμπάρια και ο Δίας που τις λυπήθηκε τις μεταμόρφωσε σε λεύκες και από τότε φυτρώνουν στις όχθες όλης της γης. Και μάλιστα έτσι όπως θροΐζουν τα φύλλα τους στον άνεμο, μοιάζουν ακόμα να κλαίνε τον αδελφό τους..
Έτσι έγιναν λοιπόν σύμφωνα με τον μύθο οι πάγοι και τα χιόνια στους πόλους τη γης, από το άρμα που πήγε ψηλά.
Και η γη που ζεστάθηκε από το πλησίασμα του Ήλιου στη γη είναι η Αφρική.
