Η Άσπα Κωσταράκου, κόρη του αείμνηστου Στρατηγού και Επιτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Μιχαήλ Κωσταράκου, είναι ένα πλάσμα γεμάτο ευγένεια και ταπεινοφροσύνη.
Η ιστορία που μοιράζεται μαζί μας, είναι πολύ ενδιαφέρουσα και στόχο έχει να παρακινήσει και άλλους ανθρώπους να σκεφτούν διαφορετικά, και να κάνουν αυτό που θέλουν.
”αν κάνεις αυτό που αγαπάς είναι αδύνατον να αποτύχεις. Ας βάλουμε λοιπόν το χέρι στην καρδιά και θα μας δείξει τι την κάνει να χτυπάει δυνατά”
Ο πατέρας της όπως λέει ήταν ο μέντοράς της. Και παρότι θα περίμενε κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις οι γονείς να είναι λίγο πιο αυστηροί με τις επαγγελματικές επιλογές των παιδιών τους, εδώ συνέβη το αντίθετο.
Η Άσπα, τελείωσε τη Νομική, έγινε Dj για δέκα χρόνια περίπου γιατί αγαπούσε τη μουσική, έκανε μεταπτυχιακό στο Alba, που δεν είναι καθόλου εύκολο, ξεκίνησε πρακτική σε μια μεγάλη εταιρία τροφίμων, για να κάνει απόλυτη στροφή, καθώς βρήκε τι είναι αυτό που την εμπνέει και την κάνει ευτυχισμένη. Επίσης μοιράζεται μια πρωτοβουλία της που αποτελεί όραμά της.
Μια συνέντευξη παρακινητική, που αξίζει να διαβάσετε!
Άσπα μου καταρχήν να σου ευχηθώ συλλυπητήρια για τον χαμό του πατέρα σου Στρατηγού και επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκου, που γέμισε οδύνη τον τόπο. Δεν ξέρω πόσο εύκολα διαχειρίσιμο είναι για ένα κορίτσι κιόλας να χάνει τον μπαμπά του.
Ευχαριστώ πολύ Άλκηστις ήταν ένας πραγματικά αξιόλογος και πολύ γλυκός άνθρωπος και η απώλειά του σήμαινε πολλά όχι μόνο για την οικογένεια αλλά και για όλη τη χώρα, όπως σωστά σχολίασαν κάποιοι. Για μένα ήταν ο μέντοράς μου και μου λείπει πάρα πολύ.
”ηξερα ψαχοντασ φοιτητικο επαγγελμα οτι δεν θα τα πηγαινα καθολου καλα με τον δισκο σερβιρισματοσ, ηξερα ομωσ ευτυχωσ πολλα απο μουσικη ”
Κοιτάζοντας κανείς το βιογραφικό σου μένει έκθαμβος. Τελείωσες το Ευρωπαϊκό σχολείο μπήκες στη Νομική ΑΠΘ. Έως εδώ καλά. Πως προέκυψε να εργαστείς ωστόσο ως DJ για τα επόμενα 10 χρόνια μάλιστα; Ήταν τόσο εύκολο όσο φαινόταν;
Καθώς σπούδαζα αποφάσισα ότι ήθελα να βγάζω τα δικά μου χρήματα αλλά ήξερα ότι δεν θα τα πήγαινα καθόλου καλά με τον δίσκο σερβιρίσματος (επίσης «φοιτητικό» επάγγελμα). Ήξερα όμως πολλά από μουσική, βλέπεις κι αυτά μου τα έμαθε ο πατέρας μου και έτσι αποφάσισα να το τολμήσω ξεκινώντας να δουλεύω στο στέκι μου και μετά και σε άλλα μαγαζιά.
Έχει πολλές δυσκολίες στο επάγγελμα αυτό ,όπως οι ώρες εργασίας, αλλά η ικανοποίηση του κόσμου σε αποζημιώνει.
Τελειώνεις την Νομική, και κάνεις μεταπτυχιακό σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο το Alba που βγάζει συνήθως μεγάλα στελέχη, πάνω στην διαχείριση ανθρωπίνων πόρων. Πως προέκυψε αυτή η αλλαγή; Tην οποία μάλιστα συνόδευσες με την πρακτική σε μεγάλη βιομηχανία τροφίμων. Άρα ανοιγόταν μπροστά σου μια μεγάλη καριέρα ή μήπως όχι;
Τελειώνοντας τη σχολή αποφάσισα ότι δεν θέλω να εργαστώ ως δικηγόρος ενώ πάντα μου άρεσαν τα εταιρικά περιβάλλοντα και ιστορίες των ανθρώπων που κάνουν πετυχημένες τις εταιρείες.
Ξεκινώντας από αυτό λοιπόν βρήκα ένα εκπληκτικό μεταπτυχιακό που μου έμαθε πολλά και με έκανε να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο τη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα μέσα στις εταιρίες.
Δυστυχώς ο τομέας αυτός τότε στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν εξελιγμένος καθώς οι πιο πολλές επιχειρήσεις αυτό το τμήμα τους το είχαν στην Αθήνα αλλά εγώ δεν αποφάσιζα να φύγω.
”πλουσιοσ ειναι οποιοσ εχει επιλογεσ”
Και φτάνουμε προς έκπληξη όλων και του ίδιου σου του εαυτού, να εκπαιδευτείς και να ασχοληθείς με το επάγγελμα του ασφαλιστικού συμβούλου, που μάλιστα ασκείς με πολλή μεγάλη επιτυχία τα τελευταία 5 χρόνια. Θέλω να μου πεις ακριβώς το ερέθισμα που σε έκανε, να στραφείς εκεί.
Ένας φίλος μου πρότεινε, γνωρίζοντας ότι δεν έχω πρωινή δουλειά, να επισκεφθώ την ασφαλιστική εταιρεία από την οποία ξεκίνησα την Metlife για να συζητήσουμε κάποια ενδεχόμενη εκπαίδευση και συνεργασία.
Είχα πάντα ασφαλιστική συνείδηση δεν πίστευα όμως ότι έχω ικανότητα στην πώληση και συμβουλευτική κάτι που ανακάλυψα στην πορεία. Αυτό είναι που με γεμίζει και σε αυτή τη δουλειά. Προσφέρεις λύσεις, καλύπτεις ανάγκες γιατί πιστεύω απόλυτα ότι πλούσιος είναι όποιος έχει επιλογές.
Κάποιος θα έλεγε, η Άσπα με τόσες περγαμηνές, τόσα πτυχία γιατί να επιλέξει αυτόν τον κλάδο που σε τελική ανάλυση δεν απαιτεί πτυχία, παρά μόνο λέγειν και πειθώ;
Είναι αλήθεια ότι αυτός ο κλάδος απασχολεί αρκετούς ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερες πανεπιστημιακές σπουδές. Αντίστοιχα όμως είναι ένας κλάδος ο οποίος αναγνωρίζει και επιβραβεύει το ταλέντο στην πώληση ή όπως είπατε στο λέγειν και στην πειθώ χωρίς δυστυχώς να σημαίνει ότι όλοι οι πετυχημένοι πωλητές έχουν καλό λέγειν ή σωστή πειθώ.
Προσωπικά καλό λέγειν και πειθώ είχα -η νομική βλέπεις είχε βάλει το λιθαράκι της-αλλά στην αρχή δεν ένιωθα καθόλου ότι υπερτερώ.
Ίσα-ίσα ένιωθα ότι μειονεκτώ σε αυτόν τον ξένο κόσμο των πωλήσεων μέχρι να διαπιστώσω ότι μπορώ να την κάνω αυτή τη δουλειά και εγώ το ίδιο καλά. Οι σπουδές μου πλέον μου δίνουν έναν άλλον αέρα και κύρος στις επαγγελματικές μου συζητήσεις.
Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι άργησα να τις εκτιμήσω καθώς τα παλαιότερα χρόνια τα είχα «βάλει» με τους γονείς μου που επέμεναν να τελειώσω τη σχολή. Θέλω όμως να πω κάπου εδώ ότι ο κόσμος των πωλήσεων και ειδικά των ασφαλειών ζωής είναι ένας μαγικός κόσμος στον οποίο αν μπεις και τον ψάξεις εις βάθος οδηγεί σε σημαντική αυτοεξέλιξη. Και αυτό ήταν κάτι που με κέρδισε.
Άσπα μου είπες ότι πολλοί άνθρωποι σε παρακινούν να διηγηθείς την ιστορία σου με τις τόσες αλλαγές. Θέλω να απευθυνθείς στους ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν δουλειά, και δεν είναι σίγουροι για το τι θέλουν, και πρέπει να πειραματιστούν. Πόσο εύκολο είναι τελικά με το χέρι στη καρδιά;
Τίποτα δεν είναι εύκολο! Ειδικά αν υπάρχουν υποχρεώσεις που τρέχουν! Όμως, μόνο αν δοκιμάσεις θα ξέρεις. Το σίγουρο είναι ότι αν κάνεις αυτό που αγαπάς είναι αδύνατον να αποτύχεις. Ας βάλουμε λοιπόν το χέρι στην καρδιά και θα μας δείξει τι την κάνει να χτυπάει δυνατά.
Μετάνιωσες για όλα τα προηγούμενα χρόνια, που δεν εντόπισες τι ήταν αυτό που ήθελες να κάνεις από την αρχή;
Δεν μετάνιωσα γιατί μέσα από αυτό το ταξίδι έμαθα πάρα πολλά. Ίσως αν άλλαζα κάτι θα ήταν να μην καθυστερήσω να τελειώσω τις σπουδές μου τόσο πολύ, παρ όλα αυτά η εργασία στο χώρο της εστίασης ήταν από μόνη της σαν ένα επιπλέον πτυχίο.
Και να σου πω και κάτι; Nομίζω πότε δεν θα κατασταλάξω στο τι είναι αυτό που μου ταιριάζει απόλυτα να κάνω. Έχω υποσχεθεί όμως τον εαυτό μου ότι όταν βρίσκω κάτι που με γεμίζει πολύ θα το ακολουθώ.
”η αποφαση αλλαγησ συνδεεται παντα με πολυ φοβο, αλλα ολοι οι ανθρωποι οφειλουν στον εαυτο τουσ να ειναι ευτυχισμενοι ”
Tι συμβουλεύεις αυτούς που θέλουν να αλλάξουν δουλειά και δυσκολεύονται; Τι θα τους πρότεινες;
Άρχικά θα πρότεινα να παρατηρήσουν τον εαυτό τους. Τι είναι αυτό που όταν το κάνεις δεν κοιτάς την ώρα και ενώ πληρώνεσαι δεν το θεωρείς δουλειά;
Το διάβασμα και η αυτό παρατήρηση βοηθούν πολύ στο να το καταλάβεις. Και επειδή πάντα αυτή η απόφαση συνοδεύεται με πολύ φόβο, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, θα τους συμβούλευα να σκεφτούν ότι όλοι άνθρωποι οφείλουν στον εαυτό τους να είναι ευτυχισμένοι.
Νομίζω αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε σε κάθε είδους σχέση είτε προσωπική και επαγγελματική.
Μοιράσου ένα όραμά σου μαζί μας.
Στο όραμά μου εμπνέω τους γύρω μου να γίνουν ελάχιστα καλύτεροι σε οποιοδήποτε τομέα. Αυτό το χάρισμα το είχε ο πατέρας μου. Στο όραμα μου όλοι οι άνθρωποι έχουν αξιοπρέπεια ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές τους.
Στο όραμα μου όλοι οι άνθρωποι έχουν καλλιεργήσει την κουλτούρα της προσφοράς και της αλληλοβοήθειας. Είναι και ένας απ’ τους λόγους που αυτή την περίοδο βοηθάω να στηθεί μία ομάδα δικτύωσης επαγγελματιών από όλους τους κλάδους στην Βόρεια Ελλάδα. Γιατί όπως λέω και στο μότο μου «It only makes sense if you care».
