Η κυρία Μαίρη μόλις στα 63 της, πήρε δύο πτυχία με άριστα, κάνοντας πραγματικότητα ένα όνειρο που είχε από παιδί. Αξίζει να διαβάσετε την ιστορία της, και το όσο και το μήνυμα που στέλνει.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μας διδάσκει ένα σπουδαίο μάθημα. Ότι ποτέ δεν είναι αργά να βάλουμε μπρος στα όνειρα μας. Την ευχαριστώ θερμά που μοιράστηκε την αλήθεια της μαζί μας, με μια αυθεντική παιδικότητα και έναν ενθουσιασμό πρωτόγνωρο.
Τα δύσκολα χρόνια και το όνειρο ζωής
Εγώ παντρεύτηκα στα 15 μισή μου χρόνια. Ήταν οι βλακείες.. που κάναμε εκείνο τον καιρό και μιλάμε για την δεκαετία του 1970, καθώς είμαι γεννημένη το 1960. Τότε πιστεύαμε λοιπόν ότι οι γαμπροί θα τελειώνανε, δεν θα ξαναβρίσκαμε.
Τότε στην Α λυκείου, που τότε ήταν Τετάρτη γυμνασίου, εκείνη την χρονιά έγινε λύκειο, ήμουν ήδη αρραβωνιασμένη. Τελειώνοντας λοιπόν, την Α λυκείου παντρεύτηκα. Και μάλιστα έλεγα αμάν να παντρευτώ, να τελειώσω το σχολείο, δεν μπορώ άλλο κτλ. Και έρχεται ο Σεπτέμβριος, ο Οκτώβριος, και να βλέπω τους συμμαθητές μου, με τις τσάντες τους, περιποιημένους, να πηγαίνουν στο σχολείο, και εγώ στο σπίτι, να μην με αφήνει κανένας να πάω σχολείο, ένιωθα απαίσια.
Πέρασαν τα χρόνια άρχισαν τα παιδιά μου να μεγαλώνουν, 30 και κάτι χώρισα με τον σύζυγό μου, και τότε μου είχε καρφωθεί η ιδέα να πάω στο σχολείο να τελειώσω, αλλά έτρεχαν οι υποχρεώσεις, χρειαζόμασταν χρήματα, έκανα και δεύτερη δουλειά, δύσκολες καταστάσεις, έξοδα πολλά με τα παιδιά μου.
Το είχα πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου, να συνεχίσω να τελειώσω το λύκειο. Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα. Τόσο το ήθελα. Ήθελα να φύγει αυτή η στάμπα απόφοιτος γυμνασίου, ήθελα να είμαι απόφοιτος λυκείου.
Μέχρι τότε σε όποια τάξη και να είχες σταματήσει, αναφορικά με το νυχτερινό λύκειο όπως λεγόταν παλιά, έπρεπε να ξαναπάς από την Α λυκείου και ήταν 4 χρόνια. Οπότε ήταν πολύ δύσκολο.
Πως πήρε την απόφαση και οι δυσκολίες που συνάντησε
Πριν τρία τέσσερα χρόνια μια γνωστή μου καλή της ώρα, μου λέει άλλαξε ο νόμος, πλέον πηγαίνεις από εκεί που σταμάτησες, συνεχίζεις μέχρι να τελειώσεις το λύκειο. Δεν το σκέφτηκα καθόλου! Πήγα λοιπόν απευθείας και γράφτηκα! Και μάλιστα ήταν η τελευταία ημέρα εγγραφών, την επόμενη ξεκινούσαν τα μαθήματα. δεν θα το ξεχάσω αυτό πήγα μέσα στη νύχτα και γράφτηκα, την ώρα που έφευγαν οι καθηγητές από το γραφείο, η χαρά που είχα ήταν απερίγραπτη,
Βέβαια δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, δεν το κρύβω, διότι όταν πας σε μία αίθουσα, με ανθρώπους πιο μικρούς από εμένα, εκείνοι γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, γιατί ήταν από το γυμνάσιο δεύτερης ευκαιρίας μαζί, δεν έκαναν εύκολα παρέες, αλλά τελικά δεν έχω παράπονο γιατί όλοι με βοήθησαν οι μαθητές, οι καθηγητές άγιοι άνθρωποι, μπράβο τους, γιατί κάνουν λειτούργημα και διδάσκουν στους ανθρώπους σε αυτές τις ηλικίες.
Άρχισα να διαβάζω πολύ, καθόλου ελεύθερος χρόνος, ερχόμουν από τη δουλειά, έκανα ένα ντους και έφευγα για το σχολείο, και να γυρίσω σπίτι στις 10 το βράδυ πια.
Δυσκολεύτηκα στα μαθηματικά και σε τέτοια μαθήματα, δεν είχα διδαχθεί εξισώσεις και τέτοια πράγματα. Και επιλέγω Διοίκηση και Οικονομία, και λέω μα τι το ήθελα αυτό, και έλα που ανοίγει ένας ολόκληρος ορίζοντας μπροστά μου, μια άλλη γνώση, κάτι το οποίο το λάτρεψα. Μπορώ να σας πω ότι στα διαλλείματα δεν κατέβαινα κάτω, καθόμουν στην αίθουσα και διάβαζα, τόσο πολύ μου άρεσε.
Το δεύτερο πτυχίο, το Άριστα και οι έπαινοι
Ήταν πρωτόγνωρο όλο αυτό για εμένα. Το ήθελα όλα τα χρόνια, Πήγα λοιπόν όλες τις τάξεις, τελείωσα πήρα το πτυχίο, και λέω ένα ωραίο πρωί, θα ξαναπάω την Τρίτη λυκείου και θα πάρω και άλλη κατεύθυνση!
Και επέλεξα τουριστικά, αυτή τη φορά, και έμαθα και λίγα γαλλικά, βελτίωσα τα αγγλικά μου πολύ, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Πήγα με το σκυλάκι μου μαζί να πάρω το πτυχίο.
Δεν το σκέφτηκα λοιπόν ούτε λεπτό να το κάνω όλο αυτό! Το συνιστώ με κλειστά μάτια σε όποιον θέλει να το κάνει, να μην σκεφτεί την κούραση, να μην σκεφτεί τον χρόνο που θα σπαταλήσει, να σκεφτεί την γνώση που θα του ανοιχτεί και τους ορίζοντες που θα διευρύνει, και που στο κάτω κάτω τα νέα παιδιά θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτά τα πτυχία, να προχωρήσουν, να κάνουν κάτι άλλο στη ζωή τους, να δώσουν πανελλήνιες.
Να μην κοιτάξουν την ηλικία, σε ποιο στάδιο γνώσης βρίσκονται τώρα αλλά όταν θα έχουν τελειώσει.
Είμαι πολύ χαρούμενη λοιπόν που πήρα και τα δύο μου πτυχία, με άριστα και με επαίνους. Οι επόμενοι στόχοι μου λοιπόν, είναι να κάνω μια μαθητεία, αναφορικά με το πρώτο μου πτυχίο ,με την Οικονομία και Διοίκηση.
Θα ξαναπώ από την καρδιά μου ότι το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Η γνώση δεν έχει όρια, δεν έχει ηλικία. Να πάνε όλοι με κλειστά μάτια!
