Σε μια μακρινή χώρα τη Σιδώνα ζούσε ένας ευτυχισμένος Βασιλιάς. Τον έλεγαν Αγήνορα και τη γυναίκα του Τηλέφασσα. Το βασιλικό ζευγάρι είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά, τον Κάδμο, τον Φοίνικα, τον Κύλικα και μια πανέμορφη κόρη την Ευρώπη που όλοι λάτρευαν.
Μια μέρα εντελώς ξαφνικά, η Ευρώπη εξαφανίστηκε. Την αναζήτησαν παντού τα αδέλφια της και οι γονείς της αλλά κανείς δεν μπόρεσε να την εντοπίσει. Κανείς δεν την είχε δει.
Πέρασαν οι ώρες, πέρασαν οι μέρες και απαρηγόρητοι οι γονείς της Ευρώπης είπαν στους 3 γιους τους, ήταν υποχρεωμένη να ψάξουν για την αδερφή τους είτε νεκρή είτε ζωντανή.
Την ίδια μέρα κιόλας τα τρία αδέλφια άφησαν το παλάτι και την πόλη τους, και χωρίστηκαν και άρχισαν να αναζητούν την αδελφή τους. Ο Φοίνικας και ο Κύλικας κουράστηκαν πολύ γρήγορα και εγκατέλειψαν την προσπάθειά τους.
Μα ο Κάδμος που αγαπούσε περισσότερο από όλους την Ευρώπη συνέχισε την περιπλάνησή του.
Πέρασαν μέρες, μήνες ώσπου ο Κάδμος έφτασε κάποτε στους Δελφούς που βρισκόταν στο φημισμένο μαντείο του Απόλλωνα.
Αποφάσισε τότε να ρωτήσει την Πυθία την ιέρεια του Απόλλωνα για να του πει που βρισκόταν η αδελφή του, αν ζούσε ή αν είχε πεθάνει.
Ξέχασε την Ευρώπη, γιε του Αγήνορα, απάντησε η Πυθία. Είναι ζωντανή για άλλους και νεκρή για εσάς. Μη γυρίσεις όμως στον τόπο που γεννήθηκες, και άκουσε τι πρέπει να κάνεις. Όχι πολύ μακριά από το Μαντείο, θα συναντήσεις ένα βοσκό να βόσκει το κοπάδι των γελαδιών του.
Μια από τις αγελάδες του έχει και από τις δύο πλευρές της κοιλιάς της ένα σημάδι στρογγυλό άσπρο, στο σχήμα του γεμάτου φεγγαριού.
Ακολούθησε την αγελάδα και όπου τη δεις να σκύβει και να ακουμπάει τα κέρατά της στη γη, θυσίασέ την και χτίσε εκεί την πόλη σου. Σε αυτή την πόλη θα βασιλέψεις και θα αποκτήσεις πολλές δόξες για να μείνει το όνομά σου αθάνατο στους αιώνες που θα ακολουθήσουν.
Αποφάσισε να ακολουθήσει τη συμβουλή της Πυθίας ο Κάδμος και βγαίνοντας από το μαντείο πήρε στην τύχη ένα δρόμο. Την άλλη μέρα πέρασε στη Βοιωτία, και είδε σε μία στιγμή ένα κοπάδι με αγελάδες, να βόσκουν σε ένα λιβάδι. Ανάμεσα στο κοπάδι ξεχώρισε την αγελάδα με το λευκό σημάδι!
Η αγελάδα ξέκοψε από το κοπάδι και ο Κάδμος την ακολούθησε μέχρι που εκείνη ακούμπησε τα κέρατά της στο χώμα, γονάτισε και ξάπλωσε. Δεν χρειαζόταν άλλο σημάδι ο Κάδμος για να καταλάβει ότι αυτή ήταν η αγελάδα που είχε πει η Πυθία.
Ετοιμάστηκε λοιπόν να τη θυσιάσει, όπως είχε προβλέψει ο χρησμός, μα δεν πρόλαβε. Λίγο πιο πέρα χωρίς να το ξέρει ο Κάδμος βρισκόταν μια ιερή πηγή του Άρη που τη φύλαγε ένας τρομερός Δράκος για να μην πλησιάσει κανείς.
Ο δράκος είδε τον άνθρωπο και όρμησε καταπάνω του να το ν κατασπαράξει, αλλά ευτυχώς ο Κάδμος τον πήρε είδηση, και κατάφερε να αποφύγει την πρώτη του επίθεση.
Κατάλαβε όμως ότι αν τον πλησίαζε αρκετά ο δράκος δεν θα κατάφερνε και να ξεφύγει. Για αυτό άρπαξε μια πέτρα και πριν τον πλησιάσει, την εκσφενδόνισε και μάλιστα η πέτρα βρήκε στο κεφάλι τον δράκο και τον άφησε ξερό στον τόπο.
Θυσίασε τότε προς τους θεούς την αγελάδα, και τότε εμφανίστηκε μπροστά του μια γυναίκα όμορφη που κρατούσε ασπίδα και δόρυ, και ο Κάδμος αμέσως κατάλαβε πως επρόκειτο για την θεά Αθηνά.
Άκουσε τη συμβουλή μου Κάδμε, του είπε. Βγάλε τα δόντια του δράκοντα και σπείρε τα στη γη.
Ο Κάδμος άκουσε τη συμβουλή της, και ξεκίνησε αμέσως να το πράττει. Έκπληκτος λίγη ώρα αργότερα διαπίστωνε ότι άρχισαν να ξεφυτρώνουν από την γη, πάνοπλοι πολεμιστές άγριοι. Φόβος τον κυρίεψε γιατί αν τον έπαιρναν είδηση, δεν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί τους. Πήρε τότε ένα πετραδάκι κρυμμένο καθώς ήταν πίσω από ένα θάμνο και το πέταξε ανάμεσά τους. Ένας από τους πολεμιστές αγριεμένος, που χτυπήθηκε από την πέτρα, νόμιζε ότι το έκανε ένας από τους συντρόφους του.
Άρχισε τότε ένας καυγάς ανάμεσά τους που δεν άργησε να γίνει άγρια και φονική μάχη.
Από τους 50 πολεμιστές σώθηκαν περίπου μόνο πέντε. αυτοί οι πέντε μαζί με τον Κάδμο, έγιναν οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης, ονομάστηκαν “Σπαρτοί” μάλιστα, επειδή τους είχε σπείρει και φύτρωσαν από τη γη.
Στο σημείο που θυσίασε την αγελάδα ο Κάδμος έχτισε μια ακρόπολη που ονομάστηκε Καδμεία. Γύρω από την Καδμεία χτίστηκε αργότερα μια πόλη η Θήβα, που δοξάστηκε στους αιώνες που ακολούθησαν και υπάρχει ως σήμερα.
Όμως ο θεός Άρης είχε θυμώσει που ο Κάδμος σκότωσε τον ιερό του δράκο και αποφάσισε να τον εκδικηθεί
Οι θεοί τότε συμβούλεψαν τον Άρη να υπηρετήσει ως βοσκός τον θεό για 8 χρόνια για να του περάσει ο θυμός.
Έτσι και έγινε. Οκτώ χρόνια μετά ο Άρης όχι μόνο τον συγχώρησε αλλά τον πάντρεψε με την όμορφη κόρη του την Αρμονία, που είχε μάλιστα αποκτήσει με τη θεά Αφροδίτη. Στο γάμο τους μάλιστα παρίσταντο όλοι οι θεοί, με τον Δία μάλιστα να κάθεται δίπλα στον Κάδμο.
Τέσσερα κορίτσια απέκτησαν και ένα αγόρι ο Κάδμος με την Αρμονία. Την Ινώ, τη Σεμέλη, την Αγαύη, την Αυτονόη και τον Πολύδωρα.
Η Σεμέλη έγινε αργότερα η μητέρα του θεού Διονύσου. Από τον Πολύδωρα που απόκτησε έναν γιο, τον Λάβδακο ξεκίνησε μια μεγάλη οικογένεια οι Λαβδακίδες, ανάμεσα στους οποίους και ο Οιδίποδας.
Ο Κάδμος και η Αρμονία, έζησαν πολλά χρόνια ευτυχισμένοι. ένας μύθος λέει πως όταν κουράστηκαν να βασιλεύουν στην Θήβα έφυγαν και πήγαν σε μια μακρινή χώρα της Αδριατικής που απέκτησαν ένα γιο τον Ιλλυριό. Από εκεί ξεκίνησε η περίφημη φυλή που εκστράτευσε αργότερα εναντίον των Ελλήνων.
Ωστόσο άλλος μύθος λέει πως ο Κάδμος και η Αρμονία λίγο πριν πεθάνουν οι θεοί τους μεταμόρφωσαν σε φίδια και χάθηκαν μέσα στη γη.
αλλά τι είχε απογίνει η αδελφή του Κάδμου η πανέμορφη Ευρώπη;
*απόν το βιβλίο ελληνική μυθολογία εκδόσεις Ποτη Στρατική.
Διαβάστε εδώ
