Όταν αντιμετωπίζουμε έναν άνθρωπο με συμπόνοια, μόνο καλό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα.
mia αληθινη ιστορια για τισ δευτερεσ ευκαιριεσ
” Ένας άνδρας μπήκε στο εστιατόριό μου και μου ζήτησε χρήματα. Του απάντησα φαίνεσαι νέος και υγιής. Γιατί δεν έχεις κάποια δουλειά; Και εμένα δεν μου έδωσε ποτέ κανείς χρήματα δουλεύω για να τα αποκτήσω.
Μου απάντησε έχω κάνει μια σειρά από ανομήματα και κανείς δεν θέλει να με πάρει στη δούλεψή του. Έπρεπε να βγω στους δρόμους. Έπρεπε να αρχίσω να κλέβω για να επιβιώσω.
Εκείνη την ημέρα είχα λίγο προσωπικό, και τον ρώτησα θέλεις να δουλέψεις για μένα σήμερα; Tα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και το πρόσωπό του φωτίστηκε, καθώς είπε ναι θα έκανα τα πάντα για λίγο φαγητό.
Εδώ και δύο εβδομάδες λοιπόν, είναι στην ώρα του για τη δίωρη βάρδια του. Με βοηθά στο πλύσιμο των πιάτων, και στο κατέβασμα των σκουπιδιών. Αλλά στο τέλος κάθε βάρδιας ξέρετε τι κάνει; Κάθεται στο εστιατόριο σαν πελάτης και απολαμβάνει την μερίδα του φαγητού του.
Τον ρωτάω γιατί επιμένεις να πληρώνεις κάτι που σου παρέχεται δωρεάν; Και του κάνω έκπτωση. Και απαντά. Το γεγονός ότι μπορώ πλέον να πληρώσω για κάτι, με κάνει να αισθάνομαι καλά.”
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας, που συνέβη στο εξωτερικό, είναι ότι βοηθώντας έναν άνθρωπο σε ανάγκη, μπορούμε να ξεκλειδώσουμε όλα τα καλά του χαρακτηριστικά, γιατί τον αντιμετωπίσαμε με συμπόνοια, και δεν τον αποκλείσαμε.
Η ζωή διδάσκει ότι πρέπει να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους.
πηγή Humanity
