Του Αγίου κοριού σήμερα
Κανείς στο περιβάλλον της δεν το καταλάβαινε, γιατί γιόρταζε την 12η Ιουνίου τιμώντας τον Άγιο κοριό. Δεν είχε εκμυστηρευτεί σε κανέναν το δράμα της. Φοβόταν ότι θα την έλεγαν κολλημένη μανούλα. Από αυτές που πρήζουν τα παιδιά τους και τα προτρέπουν με το γνωστό Ζακέτα να πάρεις και το άλλο το Πότε θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου.
Στην Ελλάδα βλέπετε είναι σχεδόν ποινικό αδίκημα να θέλεις να δεις τα παιδιά σου ζευγαρωμένα ή να θες να αναπαραχθούν. Σχεδόν απαγορεύεται δια νόμου. Στις παρέες της άλλωστε υπήρχε ένας άτυπος ανταγωνισμός, ποια θα αποδεικνυόταν η πιο αδιάφορη μάνα. Α εγώ δεν ανακατεύομαι στη ζωή των παιδιών μου, όλα κι όλα.
Λες και υπήρχε περίπτωση να μην ανακατευτείς στη ζωή των πλασμάτων που φέρουν το μισό τουλάχιστον dna σου.
Η κόρη της μεγαλοκοπέλα και πολύ ανεξάρτητη, μύγα στο σπαθί της δεν ανεχόταν. Καμιά συζήτηση για σοβαρό ζευγάρωμα. Περνούσε τέλεια και μάλιστα ήταν και περήφανη που η μάνα της δεν την έπρηζε με τις γνωστές μικροαστικές αντιλήψεις, τύπου εσύ πότε θα γίνεις μάνα. Είχε να το λέει για τη μάνα της την προχώ.
Ο καιρός περνούσε, η αναπαραγωγική δυνατότητα της κόρης μειωνόταν κάθε χρόνο και η κρυφή αγωνία της μάνας γινόταν όλο και περισσότερο βραχνάς και άγχος. Δικαίως αν ρωτάτε τη γνώμη μου, γιατί τελικά αν δεν είναι σοβαρό θέμα η διαιώνιση του είδους πείτε μου ποιο είναι.
Αλλά έτσι είναι τα σοβαρά θέματα δεν απασχολούν κανέναν πια, μη σου πω ότι είναι και εντελώς εκτός μόδας. Περί τα άλλα τυρβάζουν πια οι πολιτισμένοι άνθρωποι.
Ώσπου μία μέρα, άγια μέρα, 12η Ιουνίου, το τηλέφωνο της μάνας χτύπησε και η κόρη σπαράζοντας από το κλάμα της ανακοίνωσε ότι το σπίτι της είναι γεμάτο με κοριούς. Άτιμο ζουζούνι να ξέρετε. Όπου φωλιάσει πολλαπλασιάζεται εν ριπή οφθαλμού. Ακόμη κι αν σκοτώσετε το ίδιο, παραμένουν ζωντανά τα αυγά του και πολλαπλασιάζονται, εκεί που εσείς πιστεύετε ότι τα έχετε εξολοθρεύσει.
Αντίθετα από το ανθρώπινο είδος είναι απόλυτα εξασφαλισμένη η διαιώνιση τους Δεν χρειάζονται σταθερό μισθό, υποστηρικτικό σύντροφο, ιδιόκτητο διαμέρισμα, εξασφαλισμένο παιδικό σταθμό, έγκαιρη εγγραφή στα καλά σχολεία, εξασφάλιση θέσης για τα καλύτερα Πανεπιστήμια και για το δημόσιο ή το εξωτερικό, προαιρετικά και αγορασμένο τάφο στο πρώτο Νεκροταφείο.
Το ζουζούνι λοιπόν και η μικρή του αποικία είχε εγκατασταθεί για τα καλά στο διαμέρισμα-άντρο της ανεξαρτησίας της κόρης. Καντήλες αποτελούμενες από μικρά στίγματα γέμισαν τα καλοσχηματισμένα πόδια της και φαγούρα διέτρεχε όλο το καλλίγραμμο κορμί της. ΟΙ επανειλημμένες απόπειρες γενοκτονίας των κοριών εστέφθησαν από παταγώδη αποτυχία και συνοδεύονταν από συναισθήματα απελπισίας και θυμού.
-Δεν έχω πια σπίτι, πλήττεται η ουσία του κοινωνικού μας συστήματος, η ιδιοκτησία και η περιουσία. Είναι η επανάσταση των κοριών κατά της ατομικής ιδιοκτησίας, σηκώθηκαν τα πόδια της διατροφικής αλυσίδας να χτυπήσουν το κεφάλι.
Η λύση ήταν μία αν και πρόσκαιρη. Η κόρη μετακόμισε στον ευκαιριακό, όπως τον αποκαλούσε σύντροφο της για να αποφύγει τα τσιμπήματα και τις οχλήσεις των ζουζουνιών τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί μία μονιμότερη λύση. Ένα καινούριο σπίτι ίσως.
Δε χρειάστηκε πάντως ποτέ κάτι τέτοιο. Συγκατοικώντας με τον ευκαιριακό η κόρη έμεινε έγκυος γιατί η φύση τελικά λειτουργεί και στα ανθρώπινα όντα εκτός από τους κοριούς. Η ανάγκη διαιώνισης του ανθρώπινου είδους κινητοποιημένη από τον ανταγωνισμό των ειδών και τη βασική αρχή του Δαρβίνου ότι τα δυνατότερα είδη επιβιώνουν, έκανε το θαύμα της.
Είναι να μη γιορτάζει η μάνα την ημέρα του Αγίου κοριού, 12η Ιουνίου;
Σ.Ρ
